Genoeg redenen waarom een gemengd huwelijk tot problemen kan leiden. Maar waarom wordt er nooit gepraat over alles wat meezit? En waarom realiseerd niemand zich dat er zoveel meer is dan enkel de cultuur en achtergrond waarmee je trouwt?

1.Overcommuniceren
Juist omdat je uit twee totaal verschillende culturen komt leg je des te meer de nadruk op het communiceren van wat je wel en niet wilt. Je angst voor cultuurconflict is zo groot dat je eigenlijk veel meer met elkaar bespreekt dan wat je eigenlijk zal doen als je al dezelfde achtergrond hebt.

Vaak denken mensen al precies te weten wat de ander wel en niet accepteerd, enkel op basis van hun achtergrond en cultuur. Dit vind ik super gevaarlijk omdat iemands persoonlijkheid niet perse hoeft aan te sluiten op zijn achtergrond. Of deze er nu een groot deel van uitmaakt of niet.

2.Welke sleur?
Misschien ligt het aan mij, maar door twee culturen heen leven maakt het huwelijk voor mij alleen maar leuker. De eerste paar jaar ben je bezig met het ontdekken van je partners cultuur, en tegelijkertijd de ander op sleeptouw nemen door jouw eigen.

Mijn moeder zij mij ooit dat je pas echt een persoon leert kennen totdat je de plek hebt gezien en begrepen waar je partner vandaan komt. Nu Ayoub en ik beide elkaars land hebben bezocht begrijp ik dit pas echt, er gaat echt een wereld voor je open.

Elke dag is feest, en een gespreksonderwerp is nooit verloren. Er is ook zoveel wat je van de ander nog niet wist.

3.Dinner time!
Toen ik net getrouwt was moet ik toegeven best nerveus te zijn geweest op het kookfront. Van huis uit had ik nooit geleerd om te koken, en mijn eerste kookervaringen gingen meteen met mijn kersverse Arabische man zijn. Help!

Al snel kwam ik achter een van de grootse pluspunten van onze cultuur kloof. Elk nietsbetekende onbenullige Nederlandse bordje eten was voor hem een ware lekkernij. Wist hij veel of dit in Nederland niks voorstelde.

In Marokko eet men spagetti met een beetje tomaten saus zonder veel andere ingredienten, dus toen ik aankwam met een bord Nederlandse pasta was Ayoub niet te stoppen. Lasagne of pannenkoeken, je wordt op handen en voeten gedragen.

Hoe bedoel je “cultuurdruk?”

4.Niks moet, alles mag
Tegenwoordig lijkt de wereld wel op hol te slaan. Probeer zwarte piet een veegje te geven en mensen veranderen in een waar monster. Tegelijkertijd moet de culturele Marokkaan maar eens proberen een besloten goedkope bruiloft te geven zonder de schaamte over zich af te roepen.

Dan is het toch zo verschrikkelijk fijn dat mensen bij voorbaat al geen culturele verwachtingen meer hebben? Nee, die culturele trots ging al verloren het moment dat wij met elkaar kwamen aanzetten. Mijn moeder kwam zelfs met de meest cliché Arabische namen aanzetten tijdens mijn zwangerschap, dit was zo lief. Toen was de naam Adam toch ineens een aangename verrassing.

Ook hadden wij gewoon een ooienvaar en slingers, dit met een Marokkaans geboortefeest. Gewoon lekker wat voor ons goed voelde.Wij hadden een bruiloft zonder stress, met zowel Nederlandse als Marokkaanse aspecten. Dit met een Nederlandse en Marokkaanse jurk, en boekket gooien met tajine.

Nee, al die culturele dominantie heeft geen paal om op te staan in onze relatie als de onze.

5.Je vult elkaar aan
Na 2 jaar getrouwt te zijn kan ik niet anders zeggen dan dat een huwelijk hard werken is, dit zoals elke relatie eigenlijk. Hierbij was het voor ons erg fijn dat wij elkaar in tijden van beslissingen konden aanvullen.

Door Ayoub worden beslissingen veel makkelijker gemaakt zonder teveel aarzeling. Je hebt een kans, pak hem dan ook gewoon. Dat komt voort uit een kindertijd waarin deze er niet vaak waren. In Marokko gaan dingen veel gemakkelijker, je leeft gewoon je leven.
Tegelijkertijd ben ik de criticus. Ik stel vragen en zoek deze tot in de kleinste details uit, dat is dan weer dat typische mierenneuken waar wij Hollanders zo goed in zijn.

Natuurlijk heb je ook verschillende persona die elkaar hier in aanvullen, maar vanuit een ander land liggen deze verschillen toch iets hoger en intensiever. Je daagt elkaar echt tot het uiterste uit, dit varieert zich van een simpele mindset waaruit je iets bekijkt, totaan het echte doen en laten van alledaagse dingen.

Eens, oneens? Laat het mij vooral weten en deel je ervaring!