Dingen die ik heb geleerd sinds ik terug ben in Nederland

Remigreren, het is en blijft een dingetje. Doormiddel van wat mini blogs heb ik jullie een paar keer meegenomen in de gevoelens en gepaarde frustraties van het terugkomen naar je thuisland. Het is nu september, en de tijd lijkt wel gevlogen. Wij zijn nu 8 maanden in Nederland, en op het vlak van remigreren heb ik aardig wat dingen kunnen leren. Dingen die wellicht van pas kunnen komen voor mensen die nog op het punt staan terug te keren.

Want als ik zo naar onze (r)emigratie terugkijk, zijn er best wat zaken die mij verrast hebben.

Het vinden van een woning
In de expat/reis wereld gaan er veel geruchten rond over noodwoningen, en organisaties die je met een warm welkom op staan te wachten. En inderdaad, er bestaat in Nederland zoiets als een spoedlijst voor woningen. Laat je hier als remigrant nou niet tussen staan. Je hebt er immers zelf voor gekozen om terug te keren, dus of je nu zonder geld of dak boven je hoofd terugkeerd, je mag gewoon in de rij staan net als alle andere. Uiteraard heb je ook echte opvangcentras, maar iets zegt mij dat dit niet is wat je in gedachte had.

Veel reizigers hebben vaak hun ogen gezet op bungalows en anti kraak, maar ook hierbij moet je aan een aantal dingen denken. Anti kraak is vaak in gemengde panden, dus mocht je met kinderen zijn is dit geen fijne optie. En inderdaad, er zijn veel bungalows waar je voor langere tijd mag blijven. Klein detail is wel dat je hier vaak niet het postadres mag gebruiken, en je zonder een postadres je niet kan inschrijven. En ik denk dat ik je niet hoef te vertellen dat je in Nederland zonder inschrijving niet ver komt.

Bezig met het plannen van je tijdelijke of volledige terugkeer? Zorg dat je een adres hebt waar je terrecht kunt, en je jezelf ook mag inschrijven. Let hierbij wel op dat wanneer het een kennis of familielid is met een uitkering, dat ze door jullie verblijf eventueel gekort kunnen worden. Absoluut het dubbel nachecken waard om ellende te voorkomen.

Geef de moed overigens niet op, met veel geduld en een goede planning kom je er echt wel! Wij hebben bewust een rustig deel in Nederland uitgekozen, en door veel hulp van familie en 6 maanden in de wachtrij kan ik nu met mijn kommetje soep in mijn eigen tuin deze blog schrijven. Gewoon in een huur huis, waar subsidie mogelijk is.

Niet iedereen zit op je reisverhalen te wachten
Terugkomen uit een cultureel ver land als Marokko brengt veel teweeg in je leven, en gedachtegoed. Het is dan ook meer dan normaal dat jij niet meer dezelfde persoon bent als voorheen. Je kijkt anders op tegen alle luxe in je thuisland, en ook de levensstijl die hiermee gepaard gaat. En zo zal elk land waar je vandaan komt de nodige impact met zich meebrengen. Ik weet het, de kennis die jij hebt mogen opdoen in die jaren is overweldigend, en het liefst zou je er heel de wereld mee willen wakker schudden. Maar je moet wel realistisch blijven.

De mensen die je hebt achtergelaten hebben deze reis niet met je gemaakt, en hoe mooi en gedetailleerd je het ook probeerd uit te leggen, zal het nooit de impact hebben die jij wenst. Want je moet eerlijk tegen jezelf zijn: als jij niet de ervaringen hebt gehad die je nu hebt, dan zou jij er toch ook geirriteerd van worden als je vriendin of collega je hier telkens over blijft lastigvallen? Weet wie er voor open staat en wie niet.

Mensen leven in hun eigen persoonlijke bubbel, en niets is zo vervelend als iemand die deze bubbel probeerd kapot te prikken, nog voor dat ze hier klaar voor zijn. Af en toe een verhaal delen is mooi, vragen beantwoorden moet je ook altijd blijven doen, maar leer dingen voor je te houden. Hou het globaal, en interessant. En val mensen vooral niet aan op dingen die ze niet beter weten. Dit is moraal gezien niet oke, en zeker niet functioneel.

Probeer het verleden niet te willen herleven
Wat ik zie bij veel remigranten is dat ze bij thuiskomst zich te veel vastklampen aan het Nederland uit hun verleden. Doe dit alsjeblieft niet! Nederland heeft niet stilgestaan terwijl je weg was, en ook de mensen die je achterliet niet. Om dan te verwachten dat alles is zoals het was bij thuiskomst, is niets meer dan een akelig waanbeeld. Wetgevingen veranderen, mensen komen en gaan, en ook de maatschappij en zijn klimaat veranderd enorm.

Als je naar Nederland terugkeert om specifieke redenen, check dan ook of deze nog van kracht zijn voordat je terugkeert. Denk aan wetgevingen omtrent gezinshereniging, een oude baan die weer wilt uitoefenen of specifieke vrienden of familie die je enorm mist. Er is natuurlijk niks mis met het missen van kibbeling op de markt, of weer lekker een terrasje kunnen pakken met je moeder. Maar het is ook enorm belangrijk dat jij je realiseert dat ook jij niet meer dezelfde bent. Ondanks het feit dat ik zonder echt beeld weer naar Nederland terugkeerde, viel mij enorm op dat de dingen waar ik mij voorheen mee bezig hield in Nederland, nu totaal inhoudloos leken.

Ik zag Nederland als een nieuw avontuur. Ik vetrok namelijk als een minderjarige meid van 17. Nu keerde ik terug als getrouwde vrouw met kind en ambities. Met een man voor wie Nederland nieuw concept in zijn algemeen was. Wij hebben dan ook bewust niet voor mijn geboortestad gekozen, maar voor de achterhoek. Want de drukke stad heb ik na 3 jaar Rabat wel gezien eigenlijk. Nu wonen wij in een grensstad aan Duitsland, geweldig. Overal Duits om je heen, met schattige bakkertjes en prachtige bossen. Een nieuwe Anouk, met hierbij een nieuwe omgeving. En juist omdat het weer zo vreselijk anders is, voelen wij ons hier helemaal thuis als gemengd gezin.

Last but not least: ontdek je nieuwe sociale refentiekader

Wees jezelf tijdens het remigreren en sluit vrede met het anders zijn. Waar ik het meeste moeite mee heb gehad de eerste maanden is dat ik geen aansluiting meer voelde met de maatschappij waarin ik terrecht kwam. Ik begreep hun doen en laten niet meer, en volgensmij velen dat van mij ook niet. Waar ik pas later achterkwam is dat ik een verbinding probeerde te leggen met het soort mensen waar ik voorheen mee omging. Doordat ik mijn oude Nederlandse referentiekader gebruikte liep ik de mensen mis waar ik mij eigenlijk bij thuisvoelde. Een fout die veel remigranten maken, want automatisch link je je sociale refentie kader met dat van de bijbehorende omgeving.

Nu ik deze heb weggegooid merk ik dat mijn sociale kring hier in Nederland ook weer groeit. And guess what? De meeste hebben op enig punt in hun leven ergens anders gewoond, of komen uit een gemengd gezin. Op een of andere manier begin ik hier toch weer een nieuw referentiekader te ontdekken, alsof je de sociale patronen ook in deze setting weer opniew moet herprogrammeren. Het is iets wat blijkbaar veel remigranten herkennen wanneer ik met ze spreek, en ik vind het dan ook super interessant om er achter te komen hoe complex je sociale beesje op zon moment in elkaar zit.

Helaas heb ik geen advies hoe je dit het beste kunt doen, dit is iets wat bij mij gewoon tijd nodig had. En ik weet zeker dat als je eenmaal op dit soort patronen gaat letten, het ook voor jou niet lang meer kan duren.

Delen mag met de link, en ervaringen zijn altijd welkom!