Vandaag wil ik het hebben over iets wat ons al een tijdje dwars zit. Of anders gezegd, wat volgens ons onderbelicht wordt. Zo worden Ayoub en ik vaak aangesproken door mannen (of vrouwen) die opzoek zijn naar een huwelijkskandidaat. En jawel hoor, met voorkeur van Europese afkomst, maar toch moslim. Ze zouden serieuzer zijn, minder cultureel en makkelijker in omgang.

Over de nadelen wordt niet gesproken, en eenmaal getrouwd lijkt het allemaal toch wat intenser dan verwacht. Want weetje, ook bekeerlingen hebben hun rugzak. En om deze te kunnen dragen moet je weten wat er van je verwacht wordt, en hoe je hiermee moet omgaan.

De volgende punten waren voor ons heel belangrijk, en wij hopen dat hier vaker bij wordt stilgestaan.

1. Jij bent zijn/haar veilige haven
Veel bekeerlingen hebben een verleden wat 9 van de 10 keer niet aansluit op de islamitische normen en waarden. Dat jij met een Nederlandse moslim trouwt wilt niet zeggen dat dit verleden ineens niet meer bestaat, ongeacht hoe erg een persoon veranderd is. Hierover moet gesproken kunnen worden, juist omdat bekeerlingen dit vaak niet met andere kunnen.

Ook moet een partner geduld kunnen opbrengen wanneer iemand pas net bekeerd is. Verandering vind geleidelijk plaats, en door teveel in een keer te willen kan het op langer termijn opbreken.

Ik hoor vaak dat bekeerlingen gevoelens voor zich houden, omdat hun partner dit als beschamend kan ervaren. In de islam hoort er geen schaamte tussen partners te zijn, je moet alles kunnen delen. Als je partner zijn/haar verleden niet eens met jou kan bespreken, met wie dan wel?

2. Een geloof, twee culturen
Wat ik niet begrijp (en mij ook best aan erger,) zijn mannen die ervan uitgaan dat wanneer je met een bekeerling trouwt deze zijn cultuur wel even eigen maakt. Ik ken zusters die een hele waslijst ontvingen van hun schoonmoeder, bestaande uit gerechten die ze maar moesten leren voor hun ‘husband to be’. Ook veranderde hun manier van spreken, en de inrichting van het huis.

Men moet begrijpen dat bekeerlingen hele andere normen en waarden gewend zijn. En al ben je beide moslim, kunnen deze nogsteeds enorm met elkaar botsen. Hierover moet je in gesprek gaan en een goede balans tussen beide vinden. Als jij echt zoveel waarde hecht aan jouw eigen cultuur (en dit wilt behouden,) dan moet jij jezelf misschien afvragen of met een bekeerling trouwen wel zo’n goed idee is. Want hoeveel waarde jij hecht aan het jouwe, doet jouw partner dit misschien ook wel.

Ook hij/zij hebben hun individuele doen en laten, traditionele lekkernijen, en misschien wel een obsessie voor Ikea kasten. Bekeerlingen hebben al zoveel veranderd en opgegeven op religieus vlak, wil jij dan echt de persoon zijn die dat laatste beetje cultuur afpakt?

3. Begeleiden, niet instrueren
Voor bekeerlingen zijn veel dingen nieuw. Stof waar jij heel je leven de tijd voor hebt gehad, hebben wij in enkele jaren in ons hoofd moeten stampen. Geen enkele moslim is ooit uitgeleerd, laatstaan een bekeerling die al met een achterstand begint. Een mentaal sterke partner is hierbij dus super belangrijk in het ondersteunen en motiveren.

Het mentale proces waar een bekeerling doorheen gaat moet ook niet onderschat worden. Banden met familie, vrienden en idereen waar hij/zij ooit mee in contact stond zullen nooit meer hetzelfde zijn. Het laatste wat een bekeerling dan nodig heeft is een partner die net als de rest hem/haar even gaat vertellen hoe iets gedaan moet worden.

Begeleid je partner in de dingen die hij/zij nog niet kent. Help mee naar het zoeken van bronnen, en leg ook uit waarom dit zo wel of juist niet gedaan wordt. Maar nog belangrijker: Help mee om zijn/haar eigen religieuze identiteit te vinden. Iedereen heeft zijn eigen ritme binnen het islamitische kader, en het kan heel frustrerend zijn wanneer mensen jou niet de tijd en ruimte geven om deze te vormen.

Elke situatie is natuurlijk anders, maar dit waren de punten die in onze omgeving het meest voorkomen, dus ik toch heel graag wilde uitspreken.
Delen mag en onbenoemde punten/frustraties zijn meer dan welkom.