Miscommunicaties zitten in een klein hoekje. Al helemaal wanneer onderwerpen gevoelig worden, en er over bepaalde dingen bijna niet gesproken wordt. Welcome to muslim struggles 101! 

1. Het niet schudden van een hand
Hoe dit zo uit de hand heeft kunnen lopen begrijp ik nogsteeds niet. In de islam staat de vrouw extreem hoog, hierbij is het vanzelfsprekend dat wij zelf bepalen wie ons wel en niet mag aanraken.

Nu begrijp ik dat wij in een cultuur leven waarbij het aanraken van iemands bil, of het zacht strelen van iemands schouder heel normaal is geworden. Maar in welke wereld is het acceptabel een vrouw extremistisch te noemen, enkel omdat zij netjes haar grens aangeeft? Serieus, hoe kan het beledigend zijn wanneer een vrouw dit weigert? Is dit niet juist het voorbeeld van een vrouw die weet wat ze wilt, en weet hoe ze dit moet communiceren?

Hierbij moeten wij niet vergeten dat deze zelfde cultuur altijd heeft gezegd te willen strijden voor de rechten van de vrouw. Nu moet je jezelf afvragen: Wat is meer vrouwonvriendelijk: Een vrouw die netjes jouw hand schud, wetende dat zij zich hier onprettig bij voelt? Of een vrouw die haar grens aangeeft, wetende tot hoever je in de toekomst kan gaan, zonder miscommunicaties tegen te komen?

2. Dat onze bedekking heel bevrijdend is
Wat je ook zegt, met hoeveel trots je hem ook draagt, men blijft je als onderdrukt zien. Dat miljoenen vrouwen zich bekeren tot de islam (en ja echt, uit vrije wil) en hierbij zelf kiezen voor het bedekken kijkt niemand naar om.

Ik kan mij herinneren hoe ik in een vliegtuig aan een Poolse dame heb geprobeerd uit te leggen waarom mijn bedekking juist mijn eigen stukje feminisme is. Dat ware onderdrukking niet door een kledingstuk komt, maar door mensen die je het opdringen. En dat dus zowel een hoofddoek als een bikini een vorm van onderdrukking kan zijn.

“Hoe kan mijn hoofddoek mij onderdrukken, wanneer ik hem zelf heb opgezet?” “Wanneer ik mij er vrijer als ooit in voel?” “Want weet u, het is gewoon stof, echt.” “Als u mij niet gelooft mag u het best even voelen?”

Nee schuddend keek de vrouw mij met medelijden aan, waarop ze vertelde hoe erg ze het voor mij vond. Ze begreep er echt he-le-maal niks van.

3. Dat islamitisch slachten biologisch is
Elk jaar weer hetzelfde verhaal tijdens slachtfeest… “Dierenmishandeling!” “Wat een barbaarse cultuur!” “Beesten zijn het, die moslims!” Maar zijn er ook mensen die daadwerkelijk hebben opgezocht wat islamitisch slachten inhoud, of komen jullie niet verder dan de lange arm van de media?

Wie zich namelijk een beetje inleest komt er al snel achter dat islamitisch slachten veel biologischer is dan dat wat de meeste Nederlanders op dagelijkse basis consumeren. Of dachten jullie dat die euroknallers vredelievend om het leven waren gekomen?

Halal vlees houd namelijk in dat het dier zo min mogelijk geleden moet hebben, geen “slacht” gereedschap te zien heeft mogen krijgen, en een eerbiedwaardig leven moet hebben gehad.

Kleine fun fact: Wistten jullie dat onze profeet alleen vlees at tijdens speciale gelegenheden? Islamitisch is het helemaal niet aangeraden elke dag vlees te eten, en hierdoor groeit het aantal vegetarische moslims enorm.

4. Waarom geen muziek luisteren lang niet zo slecht is
Veel moslims luisteren omwille van god geen muziek. Klinkt eng he? In de realiteit valt dit reuze mee. Dit wordt namelijk gedaan door meer rust in de ziel te creëren, en zondes te voorkomen.
Het maakt ons kalm, voorkomt tijdverspilling en houd onze emoties in bedwang.

Ik durf overigens te wedden dat wanneer een boeddhist hetzelfde zou doen hier alle respect voor zal zijn. Dan is het ineens super mooi hoe elke tijd benut dient te worden, en hoe iemand zijn geest kan verruimen. Of maakt dit mij iemand die zichzelf de slachtofferrol aanpraat?

All i’m trying to say: We’re really not that bad when you get to know us. Die koran recitatie die jij uit mijn oortjes hoort komen zijn trouwens echt niet gevaarlijk. Het is een recitatie die ik bewonder, and that’s that. Geen aankondiging tot aanslagen, en geen haatpreek te bekennen. Chill.

5. ‘Allahu akbar’ is onze ‘hallelujah’
Hoe zou jij het vinden als de Ku klux klan iemand vermoord en daar hallelujah bij schreeuwt? Juist ja, belachelijk en ziek. Nu moet jij jezelf afvragen: Zal jij door een paar zieke geesten jezelf weerhouden zo’n woord te gebruiken? Ik niet iedergeval. Want ik buig niet voor terroristen.

‘Allahu akbar’ betekent ‘god is de grootste’. En dit kan bij heel veel aangelegenheden gebruikt worden. Als prijzing, bij vreugde en ga zo maar door. Hier wordt niks agressiefs mee bedoeld.
Dat men het woord misbruikt, en je hierdoor schrik kan krijgen in het openbaar begrijp ik best. Maar laten wij samen een front vormen om hier tegen te vechten, tegen de angst en de haat.

Probeer begrip te tonen wanneer iemands gebedsoproep per ongeluk afgaat, of wanneer een kind het blij roept. Want wij moslims, weetje, wij zien dit woord niet als slecht. Wij zien het als een lofprijzing, en willen onze kinderen het zwijgen niet opleggen. Niet door zieke geesten die ons geloof proberen te kapen. Want hoe ga ik mijn kind vrijheid van meningsuiting bijbrengen, wanneer het bij de vreugde al stopt?

Delen met bron mag natuurlijk altijd!