Vlees consumptie, het is en blijft een lastig onderwerp. Zelfs voor moslims. Want ook wij kunnen niet met zekerheid zeggen of alles met het ‘halal keurmerk’ daadwerkelijk aan alle eisen voldoet. En hoe zit het met de schade die onze vleesconsumptie aanricht aan het milieu, en ons eigen lichaam? Dit met de extreme hoeveelheden vlees die wij per week naar binnen werken? Ongeacht of het dier nu goed heeft geleefd of niet.

In mijn vorige blog schreef ik vooral over mijn zorgen, en waarom vlees in mijn optiek helemaal niet zo goed is voor de dagelijkse kost. Deze blog zal vooral gaan over het doorhakken van knopen, en het maken van een beslissing.

Zo heb ik deze zomer een experiment uitgevoerd: Ik heb vaarwel gezegd tegen al het vlees, maar ook tegen zuivelproducten en niet biologische eieren. Een zomer die mijn ogen heeft geopent, en mijn leefstijl totaal heeft veranderd. Mijn experiment was geslaagd.

De aftrap
Klinkt wat extreem, niet? Zo dacht ik als ware vlees verslaafde eerst ook. Elk gerecht zonder ‘miste iets’, en alleen al het idee om geen vlees meer te eten maakte mij rusteloos. Pure onwetendheid als je het mij vraagt. Ik was gewoon verslaafd, en ondanks het feit dat ik wist dat ik mijn eigen lichaam, en het milieu veel goeds zou doen, bleef een stemmetje in mij zeggen dat het best oké mocht zijn om niet te kunnen stoppen. Waarom zou ik er anders mee opgegroeit zijn? En wat als ik zonder vlees helemaal in elkaar zak? Ik ben een grote eter en verteer enorm snel, dus daar was ik best bang voor. Na wat onderzoek bleek eigenlijk dat alles vervangbaar was, en er enorm veel atleten zijn die zelfs op een volledig plantaardig dieet presteren. En nog eens goed ook.

Daar gingen wij dan, week 1! Op dit moment was het nog heel luchtig, het was immers een experiment. Stoppen kon altijd, en het was puur om zelf eens te ervaren hoe het was. Het was spannend, maar toch weer helemaal niet. Want als het mij niet beviel kon ik altijd nog terug naar mijn oude leventje, en dan gewoon minder vlees eten.

De eerste week vond ik best pittig. Dit kwam denk ik omdat mijn smaakpapillen nog helemaal niet gewend waren aan een dieet als deze. Ineens had ik veel meer nodig om mij te vullen, en kon ik vlees van kilometers ver ruiken. Ayoub had het ook, het is echt super bijzonder om te zien hoe je lichaam ineens alles oppikt. Hetzelfde geldt voor het in een klap stoppen met bijvoorbeeld caffeine of suiker. Het is niet dat je lichaam het persé nodig heeft, maar het is er ondertussen wel aan gewend, en dat moet eerst uit je systeem.

Een wereld vol kleur, en energie
Bij mij duurde dit ongeveer een week. Een beetje te vergelijken met ramadan, de eerste week is je lichaam namelijk keihard aan het werk om een nieuw ritme op te pakken, en om zichzelf te detoxen van dat wat je zo verslaafd maakt. Ineens gaat er een wereld open van nieuwe smaken en gerechten. Een wereld vol kleur, en gek genoeg ook bakken vol met nieuwe energie.

Toen eenmaal die smaak eruit was, bleek er niet veel aantrekkelijks meer over aan vlees. Dat opgeblazen gevoel na het eten was weg, en ik merkte echt dat ik bewuster omging met het samenstellen van maaltijden. Ik wilde niet meer eten om onderuit gezakt een uur lang te moeten uitbuiken, ik zag er het nut niet meer van. Niet nu dat gevoel was ingeruild door een fris gevoel dat mij vertelde dat de dag nog lang niet over was.

Wat mij ook opviel was dat mijn huid binnen enkele dagen kenbaar beter was, en dat mijn nagels en haar sneller zijn gaan groeien. Of dit kwam door de hogere inname van vitamines of het vermindere van slechte stoffen zal ik nooit achterkomen. Ik was iedergeval positief verrast.

Ingewikkeld met koken?
Na een maand of twee kwam het echte aanpassen. Ineens moet je nadenken wat je nu allemaal kan en mag koken, en hoe je bestaande (favorieten) gerechten kunt aanpassen. Wij houden bijvoorbeeld enorm van pannekoeken als lunch. Tja, ga jij die maar eens maken zonder eieren of melk. Ook hierbij kwam ik erachter dat met wat experimenteren veel mogelijk is, en het nogmaals, altijd gezonder kan (zonder teveel moeite). Nu maken wij bijvoorbeeld havermout pannekoeken met cocosmelk, banaan en wat meel. Super goedkoop, lekker en ook erg gezond.

De meeste avond gerechten bleven trouwens gewoon hetzelfde, maar dan zonder vlees. Hier gooien wij nu gewoon een extra stuk groente (of wat dan ook) bij om het extra op te vullen. Een ware keukenprinses hoef je dus echt niet te zijn als vegetariër, dat was wel duidelijk. Dit was namelijk iets waar ik enorm tegen op keek, want zo’n keukenprinses ben ik niet haha.

Terug naar vlees en zuivel? 
De zomer kwam tot een eind, en ons experiment was afgelopen. Terug naar vlees eten? Echt niet. Ik ben namelijk tot de conclusie gekomen dat ik helemaal niet zo’n vleeseter ben. Sterker nog, ik heb zelfs enkele vegan tikken overgenomen die ik graag zo wil houden. Want veel zuivelproducten heb ik ook echt niet meer nodig in mijn huishouden, en ook eieren vind ik lang niet zo bijzonder meer. Met toetjes moet ik nog mijn draai vinden, en ook yoghurt vind ik nog wel erg lekker. Ook eet ik zo af en toe nog wel vis. Al met al heb ik deze zomer een enorme stap gezet, en daar ben ik echt super dankbaar voor. Niet alleen voor de wereld die ik voor mijn zoontje ga achterlaten, maar ook voor mijn eigen lichaam die ooit terug bij Allah zal komen, en voor alle dieren met wie ik deze dunya mag delen. Want uiteindelijk zijn wij daar ook allemaal verantwoordelijk voor.

En mocht ik dan een dier tijdens Eid tegenkomen waarvan ik 100% weet dat hij goed heeft geleefd, en dat wij hem zelf mogen slachtten. Dan zou ik het best eens per jaar kunnen eten. Dus met bidah labels hoeft men echt niet aan te komen, vegetarisch zijn is namelijk niet het willen aanpassen van wat halal of haram is. Vraag jezelf het volgende af: Zou onze profeet vlees eten dat afkomstig is van een industrie die onze dunya kapot maakt, die halal labels vervalst enkel om geld te verdienen? Ik ben geen geleerde, maar ik denk dat niemand hier lang over na hoeft te denken. Wij leven niet in de tijd van onze profeet, en het vlees dat in de supermarkt ligt is niet met hetzelfde gevuld als vroeger. Er werden geen oerwouden gekapt om de hoge consumptie bij te kunnen houden, en de dieren hadden een veel kortere lijdensweg.

Ik heb nog een lange weg te gaan. Waar ik mijn kleding vandaan haal, hoe ik mijn zoontje later bewust kan opvoeden, en ga zo maar door. Dit in een wereld waar bedrog en winst altijd bovenaan zal staan. Een ding weet ik gelukkig wel: Dit is weer een stap in de goede richting. En daar kan ik voor vandaag blij mee zijn, alhamdoulillah.